توضیح جوشکاری فلنجی

توضیح جوشکاری فلنجی

1. جوشکاری تخت: فقط لایه بیرونی را بدون جوشکاری لایه داخلی جوش دهید. معمولاً در خطوط لوله فشار متوسط ​​و کم استفاده می شود، فشار اسمی خط لوله باید کمتر از 0.25 مگاپاسکال باشد. سه نوع سطح آب بندی برای فلنج های جوشکاری تخت وجود دارد

نوع، نوع محدب مقعر و نوع شیار مورتیس که در بین آنها نوع روانکاری کاربرد فراوانی دارد و قیمت مقرون به صرفه و مقرون به صرفه است.

2. جوش لب به لب: هر دو لایه داخلی و خارجی فلنج نیاز به جوش دارند که عموماً در خطوط لوله فشار متوسط ​​و بالا استفاده می شود. فشار اسمی خط لوله بین 0.25 تا 2.5 مگاپاسکال است. سطح آب بندی لب به لب روش اتصال فلنج جوش داده شده

تجهیزات بسیار پیچیده هستند، بنابراین هزینه های نیروی کار، روش های نصب و هزینه های مواد کمکی نسبتاً بالا هستند.

3. جوش سوکت: معمولاً در خطوط لوله با فشار اسمی کمتر یا مساوی 10.0MPa و قطر اسمی کمتر یا مساوی 40 میلی متر استفاده می شود.

4. آستین شل: به طور کلی در خطوط لوله با فشار کم اما رسانه های خورنده استفاده می شود، بنابراین این نوع فلنج دارای مقاومت در برابر خوردگی قوی است و مواد اولیه عمدتاً فولاد ضد زنگ است.

این نوع اتصال عمدتاً برای اتصال لوله های چدنی، لوله های لاستیکی اندود شده، لوله های فلزی غیرآهنی و شیرهای فلنجی و اتصالات فلنجی نیز برای اتصال تجهیزات فرآیند و فلنج ها استفاده می شود.