توضیحی در مورد جوشکاری فلنج

توضیحی در مورد جوشکاری فلنج

۱. جوشکاری تخت: فقط لایه بیرونی را جوش دهید، بدون جوش دادن لایه داخلی؛ عموماً در خطوط لوله فشار متوسط ​​و کم استفاده می‌شود، فشار اسمی خط لوله باید کمتر از ۰.۲۵ مگاپاسکال باشد. سه نوع سطح آب‌بندی برای فلنج‌های جوشکاری تخت وجود دارد

نوع، نوع محدب مقعر و نوع شیار مورب، که در میان آنها نوع روانکاری به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد و قیمت آن با مقرون به صرفه بودن بالا مقرون به صرفه است.

2. جوش لب به لب: هر دو لایه داخلی و خارجی فلنج نیاز به جوشکاری دارند که عموماً در خطوط لوله فشار متوسط ​​و بالا استفاده می‌شود. فشار اسمی خط لوله بین 0.25 تا 2.5 مگاپاسکال است. سطح آب‌بندی روش اتصال فلنج جوش لب به لب

این تجهیزات کاملاً پیچیده هستند، بنابراین هزینه‌های نیروی کار، روش‌های نصب و هزینه‌های مواد کمکی نسبتاً بالا است.

۳. جوشکاری سوکتی: عموماً در خطوط لوله با فشار اسمی کمتر یا مساوی ۱۰.۰ مگاپاسکال و قطر اسمی کمتر یا مساوی ۴۰ میلی‌متر استفاده می‌شود.

4. آستین گشاد: عموماً در خطوط لوله با فشار کم اما محیط خورنده استفاده می‌شود، بنابراین این نوع فلنج از مقاومت در برابر خوردگی قوی برخوردار است و مواد اولیه آن عمدتاً از جنس استنلس استیل است.

این نوع اتصال عمدتاً برای اتصال لوله‌های چدنی، لوله‌های لاستیکی آستردار، لوله‌های فلزی غیرآهنی و شیرهای فلنجی استفاده می‌شود و اتصالات فلنجی نیز برای اتصال بین تجهیزات فرآیندی و فلنج‌ها به کار می‌روند.